حمید حاج‌اسماعیلی فعال کارگری

دولت‌ها همیشه مدعی بودند که تورم ناشی از فشارهایی است که به لحاظ سیاسی در قالب‌های مختلف علیه کشور تحمیل می‌شود، این یک ادعای کلی است که دولت‌های مختلف مطرح کردند و طی حداقل دو دهه اخیر که روند پر نوسانی را در مورد تعاملات بین‌المللی کشور برای تجارت خارجی، تولید و تهیه مواد اولیه و در عین حال تامین ارز برای کشور داشتیم ناشی از همین ادعایی است که دولت مطرح می‌کند و باعث شده قیمت‌ها در کشور افزایش پیدا کند و یک تورم خارج از مدیریت اقتصادی در کشور شکل بگیرد. باید توجه کنید که خود دولت سهم مدیریت در حوزه اقتصاد را نادیده می‌گیرد، درست است که تحریم‌ها قطعا با ساختار اقتصادی‌ای که در ایران وجود دارد تورم‌زاست و باعث می‌شود که ما محدودیت‌های زیادی مواجه شویم به این دلیل که اقتصاد قرن جدید ناشی از تعاملات اقتصادی در دنیا ساخته شده و بدون آن امکان اینکه بتوان اقتصاد را در حوزه کلان و خرد به درستی مدیریت و شرایط تقریبا با ثباتی را فراهم کرد، وجود ندارد. بنابراین نقش تحریم‌ها، نقش موثری است و کسی آن را نادیده نمی‌گیرد، اما باید ببینیم سهم حکمرانی در حوزه دولت برای مدیریت اقتصاد چقدر است؟ این کم نیست و فکر می‌کنم در اقتصاد ما خود دولت در کشور ایجاد تورم می‌کند. به همین بودجه ۱۴۰۰ که الان در مجلس در حال بررسی است توجه کنید،‌ اولا با کسری مواجه است دوم اینکه منابعی که در بودجه تعریف شده به‌هیچ‌وجه منابع با ثبات و پایداری نیست و همه آنها براساس پیش‌بینی‌ها و احتمالات است که این منابع برای هزینه‌ها تامین شود. وقتی چنین بودجه‌ای را در کشور طرح و برنامه‌ریزی می‌کنیم باید پیش‌بینی تورم را برای اقتصاد خود و مردم داشته باشیم، بنابراین خود دولت عامل اساسی در ایجاد تورم است آن هم به دلیل شرایط، اقدامات و تصمیماتی که در حوزه مدیریت اقتصاد کلان برای کشور می‌گیرد. از ابتدای امسال دولت بارها با افزایش قیمت در کالاهای مختلف از کالاهای اساسی گرفته تا کالاهایی که نیاز ضروری مردم نیست مانند خودرو، مصالح ساختمانی و غیره موافقت کرده است و امروز مردم به شدت در مضیقه هستند، اینها ایجاد تورم می‌کند و باید پیش‌بینی این موضوع را داشته باشیم. بخشی از تورم ناشی از تحریم‌ها و بخشی ناشی از حکمرانی دولت در حوزه اقتصاد است و من فکر می‌کنم روندی را که ما برای سال آینده برنامه‌ریزی می‌کنیم باز هم برای کشور تورم ایجاد می‌کند. بین تورمی که دولت محاسبه کرده و تورمی که مردم پیش‌بینی می‌کنند فاصله ایجاد شده است. یعنی همیشه مابین پیش‌بینی‌ها و اعلام رسمی مولفه‌های اقتصادی با آن چیزی که واقعیت اجتماعی است و مردم با آن مواجه هستند تفاوت وجود دارد، رقم‌هایی که مردم با آن مواجه هستند خیلی بیشتر از رقم‌هایی است که دولت اعلام می‌کند. دولت برای سال آینده ۲۵ درصد افزایش دستمزدها را در بودجه پیش‌بینی کرده است درحالیکه همین الان تورم برابر این رقم است و این نشان می‌دهد که دولت واقع‌گرایانه برای مسائل کشور برنامه‌ریزی نمی‌کند، وقتی به این صورت باشد ما همیشه با مشکلاتی تحت عناوین بحران‌های متعدد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در کشور مواجه هستیم و هیچ زمانی هم برای آنها تامین اعتبار نکردیم، به همین دلیل باعث می‌شود که مردم دچار مشکلات عدیده‌ای شوند و کشور دچار مسائلی شود که از آن با بحران‌های بزرگ اجتماعی یاد می‌شود.