محمد فاضلی استاد دانشگاه شهید بهشتی

مساله گاز و برق و مازوت خیلی ساده است، چرا بدون پیچ و صریح گفته نمی‌شود که: یک. مصرف گاز کشور در مقایسه با جهان، خیلی بالاست، حدود ۶۲۰ میلیون مترمکعب در روز (کل اروپا با ۴۵۰ میلیون جمعیت کمی بیش از دو برابر ایران است). دو. بالا رفتن مصرف گاز به دلیل سرما باعث می‌شود مقدار گاز تحویلی به نیروگاه‌های تولید برق کاهش یابد. سه. نیروگاه‌ها، در شرایط محدودیت دسترسی به گازوئیل، برای تولید برق باید سوخت جایگزین استفاده کنند. سوخت جایگزین هم مازوت است. معجزه‌ای در کار نیست. آلودگی هوا در کشور هست، مازوت هم که بسوزد بیشتر می‌شود. خب، در این وضعیت سه حالت بیشتر ندارد: یک. مصرف گاز پایین نمی‌آید، گاز به نیروگاه‌ها نمی‌رسد، و نیروگاه‌ها برای خاموش نشدن مازوت می‌سوزانند. (مصرف برق و گاز سر جاش، مازوت و آلودگیش روی آن) دو. مصرف گاز پایین نمی‌آید، مازوت هم مصرف نمی‌شود و نیروگاه‌ها خاموش می‌شوند، آلودگی مازوت هم به آلودگی موجود اضافه نمی‌شود. (گاز، بدون برق کافی و همراه خاموشی، بدون آلودگی بیشتر ناشی از مازوت و با همان مقدار آلودگی قبلی) سه. مصرف گاز پایین آورده می‌شود، گاز کافی به نیروگاه‌ها می‌رسد، بدون خاموشی و آلودگی اضافی ناشی از مازوت، برق تولید می‌شود. (این سناریوی برتر است.) چرا باید مساله به این سادگی را پیچاند و به زبان آدمیزاد نگفت؟