فرامرز توفیقی فعال کارگری

یکی از موضوعاتی که باید به آن اشاره کرد اجرا نشدن دقیق فاز اول هدفمندی یارانه‌ها و نابودی سرمایه‌های کشور در دورانی که نفت ۱۴۰ دلار بود، هست. در آن دوران منابع بسیاری که می‌توانست باعث افزایش گردش صنعت و فناوری‌های جدید شود، از بین رفت.

الان به جایی رسیده‌ایم که با دولت و کشور ورشکسته و مردمی که هیچ امیدی برای فردا ندارند و مجلسی که وقت‌کشی می‌کند، مواجه هستیم. در حال حاضر مهم‌ترین نکته معیشت مردم است که در معرض تهدید قرار گرفته و باعث شده تا مردم از آستانه وضعیت اضطراری هم عبور کنند،‌ این در حالی است که مجلس راجع به موضوعاتی صحبت می‌کند که هیچ اهمیت و اولویتی ندارد و ظاهرا خبر ندارد که روغن به دست مردم نمی‌رسد، برخی از همین مسئولان می‌گویند گوشت کیلویی ۱۳۰ هزار تومان، برنج هندی کیلویی ۳۲ هزار تومان، کره کیلویی ۸۰  هزار تومان و قیمت مسکن که یکباره شش برابر شده طبیعی است! کسی نیست بگوید آقایان مسئول که اینها از دیده شما طبیعی است،‌ کارگری که در ایده‌آل‌ترین شرایط اگر روزانه ۱۰۰ هزار تومان حقوق بگیرد، چگونه باید زندگی‌اش را بگذراند؟ چطور می‌تواند خانواده‌اش را تامین کند؟ برخی دیگر از مسئولان هم گفته‌اند تورمی که امروز اتفاق افتاده می‌توانست پنج سال پیش اتفاق بیفتد مسئولان نگذاشتند و مردم باید از این بابت ممنون دولت باشند! این درحالی است که بسیاری از اتفاقات و مشکلات امروز کشور به دلیل وجود چنین مسئولانی است که بدون توجه به منافع ملی و مردم عمل کرده‌اند. کار به جایی رسیده که برای اتفاقات درونی به دنبال بهانه‌های خارجی هستیم؛ کره، مرغ، برنج، میوه و … گران یا حتی روغن نایاب می‌شود یا اینکه قیمت مسکن چندین برابر افزایش می‌یابد و به آرزوی محال مردم تبدیل می‌شود، فرقی نمی‌کند مشکل چه باشد تقصیر همه اینها را به گردن آمریکا می‌اندازند!

امروز کشور ما با مشکلات بسیاری درگیر است و متاسفانه مسئولان کشور ما به‌ویژه در حوزه کالاهای اساسی و افزایش قیمت‌ها به دنبال یک عامل خارجی می‌گردند. درحالیکه ریشه همه مشکلات در مدیریت اقتصادی کشور نهفته است. ابتلای کشور به مشکلات بزرگ، کوچک و پیچیده حاصل بی‌تدبیری، بی‌لیاقتی، زیاده‌خواهی، نبود مسئولیت‌پذیری و نپذیرفتن ضعف و اشتباهات بزرگ مدیران و مسئولان در دوره‌های مختلف مدیریت کشور بوده است. گره‌زدن هرگونه مشکل به آن طرف آب هیچ نتیجه‌ای برای کشور ما نخواهد داشت. دولت‌های دیگر برای حفظ منافع مردم یک کشور خارجی هدف خود را تغییر نمی‌دهند و همه روسای جمهور حافظ منافع کشور خودشان هستند. در ایران هم براساس قانون اساسی، رئیس جمهوری ایران باید دلش برای مردم خودش بسوزد و حافظ منافع کشورش باشد، نباید به این فکر کنیم که دولت‌های اروپایی یا آمریکایی به منافع ما فکر می‌کنند و اصلاح مشکلات کشور را منوط به تصمیم‌گیری آنها کنیم.