محمدرضا آذین

در جهان رقابتی امروز، آگاهی دادن و اطلاع داشتن مخاطبان و ذینفعان، ارتباطات نقشی کلیدی ، در کیفیت راهبری و حیات سازمان دارد و این نقش با ترکیبی از دانش، هنر و هوش  برعهده مدیران و کارشناسان رسانه و روابط عمومی است.  در جوامع توسعه یافته  رسانه ها و روابط عمومی ها به عنوان نهادی مدرن، منسجم و هدفمند و حلقه ارتباط موثر بین سازمان ها و جامعه، زمینه تبادل افکار و اطلاع رسانی صحیح و دو سویه را با بهره گیری از شیوه ها و تکنیک های ارتباطی کارآمد و موثر در عصر نوین اطلاعات بر عهده دارند.

در این جوامع،  رسانه ها و  روابط عمومی ها از اجزاء و عناصر اصلی ارتباطات هستند که در ایجاد بسترهای ذهنی و عینی نقش بسزایی دارند. این نهاد ها به عنوان یکی از ارکان مدیریت، نقش های راهبردی در سیاست های تو سعه ای ایفا می نمایند به نحوی که بخشی از موفقیت سازمانی در جامعه رقابتی جهان امروز، برگرفته از عملکرد و کارکرد صحیح  رسانه ها و روابط عمومی ها در توسعه ارتباطات سازمانی و بین فردی است.

روابط عمومی ها  برای اطلاع رسانی و ارتباط با مشتریان ٰ، مخاطبان  و افکار عمومی به ابزار هایی نیاز دارند که مهترین شان انواع رسانه ها هستند و رسانه نیز برای تغذیه مخاطبان خود، به خوراک هایی  گوناگون اطلاع رسانی محتاجند که دست کم بخشی از تاره ترین و جذابترین آنها توسط  روابط عمومی ها تولید و عرضه می شود.

 اما پس از یک و نیم قرن سابقه تاسیس نهاد های مدنی و رسانه ها در ایران، هنوز هم در مورد فلسفه و ضرورت وجود روابط عمومی و رسانه های کشورمان تردید هایی وجود دارد، برخی از سازمان ها و ادارات تعریف مشخصی از روابط عمومی و رسانه ندارند و جایگاه مناسبی برای آن در ساختار سازمانی شان در نظر نمی گیرند. این نگرش ها از آنجا سرچشمه می گیرد که مسولان این ادارات خود را برابر افکار عمومی و جامعه پاسخ گو ندانسته و مایل به شفافیت عملکرد خود نیستند و به همین دلیل نقشی بیش از یک واحد تشریفاتی برای روابط عمومی ها قائل نیستند.

 بعضا این نگاه های سخیف باعث شده است در کنار مشکلاتی که به لحاظ سلبی و ایجابی  و دیدگاهی برای روابط عمومی  ها و رسانه  ها وجود دارد این دو مولود همزاد از فقدان یک رابطه منطقیٰ، منسجم و کارآمد با یکدیگر رنج ببرند تا جایی که بعضا حتی شناخت کافی از هم که مقدمه هر نوع همکاری بعدی است را ندارند.

در صورتی که روابط عمومی بیشترین نیاز را به رسانه ها دارند به علت اینکه به فضای زمان و مکان رسانه ها دست می یابند. اما در شرایط فعلی حاکم بر برخی از روابط ها بدلیل عدم رفتار حرفه ای و انتصاب های ناشایستٰ در راهبری و یا سکانداری آنها، همچنین نگا ه های دولتی خشک آنها موجب شده است  که روابط عمومی ها و رسانه ها در مقابل یکدیگر قرار گیرند. باید خاطر نشان شد  روابط عمومی و رسانه مکمل هم هستند و چون به یکدیگر نیاز دارند روابط بده وبستانی برقرار می سازند.

 شاید بی مناسبت نباشد عمده ترین ویِزگی رسانه ها یعنی: سرعت انتشار، نظم انتشارٰ، گستردگی انتشار، تداوم انتشارٰ، فراگیری و پوشش مخاطبان متنوع، دستیابی به قضاوت و داوری مخاطبان متنوع وانبوه… همه این ها بایستی روابط عمومی ها راهنمایی کند که چگونه با رسانه ها ارتباط صحیح برقرار سازند. چرا که از روابط عمومی ها و رسانه ها  باید به عنوان دو همسایه دیوار به دیوار و دوحلقه از یک زنجیر در فرایند ارتباطی و اطلاع رسانی مطرح نمود. دو حرفه ای که دارای فعالیت و کارکردی ارتباطی و آگاهی دهنده هستند و به عنوان مرکز و کانون انباشت اطلاعات و ارتباطات به همراهی و همکاری یکدیگر نیازمند و وایسته هستند.

روز روابط عمومی و ارتباطات بر همه تلاشگران عرصه اطلاع‌رسانی مبارک باد.