این روزها شیوع ویروس کرونا دنیا را درگیر خود کرده وجان میلیون ها انسان را به مخاطره انداخته است. متأسفانه ماهم شاهد طبعات سنگین این ویروس در کشورمان بیشتر در بین اقشارآسیب پذیر هستیم.

  علی صدیقیان- فعال رسانه ای

 این روزها شیوع ویروس کرونا دنیا را درگیر خود کرده وجان میلیون ها انسان را به مخاطره انداخته است. متأسفانه ماهم شاهد طبعات سنگین این ویروس در کشورمان بیشتر در بین اقشارآسیب پذیر هستیم.  

اما یک دلگرمی در این روزهای سخت ما را همراهی می کند همگام و همدل بودن مردم است. انصافاً  این مردم با تمام وجود به میدان آمده اند تا جای خالی دولت را پر کنند وبه قشر محرومان جامعه که روزهای سخت زندگی را سپری می کنند یاری رسانند. در این میان خانواده هائی هستند که از امکانات سازمان های حمایتی( بهزیستی و کمیته امداد)  به دلیل درآمد ناچیزی که از دستفروشی  یا کارگری بدست می آورند برخوردارنیستند.

این بحران باعث شده این خانوارها یا کارشان را ازدست بدهند و یا به سختی می توانند سرکار بروند. خانواده هایی که به خاطر حفظ آبرو هیچ گاه محرومیت خود را بروز نمی دهند.

صورت خود را با سیلی سرخ نگه می دارند و شب ها از گرسنگی خود و بچه هایشان خواب به چشم ندارند. در خلوت گاه خود  فریاد می زنند و از خدا استمداد می طلبند شاید مسئولانی صدای فریاد این زنان سرپرست خانوار را بشنوند. آیا معاون زنان و خانواده آقای رئیس جمهور در این روزهای سخت صدای این زنان کشور را در زیر پوست شهرها می شنود! صدای زنان مظلوم و زحمت کش که بدلیل فوت، طلاق، اعتیاد، زندانی، ازکارافتادگی و… همسرانشان، سرپرستی خانواده را بردوش می کشند.

قشرآسیب پذیری که متأسفانه روز به روز بر تعدادشان افزوده می شود. قشری که بدلیل کمبود خدمات اجتماعی و مشکلات اقتصادی نسبت به زنان دیگر بیشتر نیازمندتوجه هستند. فعالیت اغلب این زنان در بخش غیررسمی اقتصادی که معمولاً مشاغلی بی ثبات و کم درآمد در این اوضاع وخیم اقتصادی،  تهدیدی است بر روند زندگی آنان که باعث یأس و نا امیدی، کمرنگ شدن اعتقادات دینی در زندگی ، انحرافات اخلاقی و… را بدنبال دارد. براساس آمار های اعلام شده سال  ۹۸ در حال حاضر حدود ۴ میلیون زن سرپرست خانوار شناسایی شده است که طی ۱۰سال گذشته تعداد خانوار های زنان سرپرست نسبت به مردان ۵۸ درصد افزایش داشته است.

 وقتی مدیران موفقیت های خود را در رسانه ها با ارائه آمار و ارقام به نمایش می گذارند تا بتوانند یک آرامش نسبی در افکار عمومی ایجاد کنند که دولت به فکر این قشر از جامعه هست!  اما باید دید در عمل تا چه اندازه توانسته اند در رابطه با مسئله سالم سازی خانواده، بیمه و درمان، طرح توانمند سازی،اجرای قانون و مقررات برای بهبود اوضاع معیشت این قشر و… موفق باشند. با توجه به مصوبه سال ۹۵ مجلس شورای اسلامی در رابطه با قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه که به دولت اعلام شد چرا باید بعداز گذشت چندسال از مصوبه مجلس شورای اسلامی هیئت دولت معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری را مکلف کند تا در راستای برنامه ششم توسعه، طرح جامع توانمند سازی زنان سرپرست خانوار را با همکاری وزارتخانه های تعاون، کار و رفاه اجتماعی، بهداشت، جهادکشاورزی و سازمان برنامه و بوجه کشور، سازمان بهزیستی و کمیته امداد تهیه و برای اجرا به دستگاه های مربوطه ابلاغ و بر اجرای آن نظارت کنند. آیا مشکلات زنان سرپرست خانوار ها یکی از بزرگترین چالش های فرهنگی و اجتماعی این کشور به حساب نمی آیند! که متأسفانه با بی توجهی مواجه شده است بخصوص در این روزهای سخت و فراموش نشدنی که نگاه  ویژه دولت را می طلبد.