بحث در رابطه با اموال بلوکه شده را باید در سه سطح مختلف تفکیک کرد. برخی افراد که می‌گویند پول‌ها آزاد خواهد شد

علی شریعتی

بحث در رابطه با اموال بلوکه شده را باید در سه سطح مختلف تفکیک کرد. برخی افراد که می‌گویند پول‌ها آزاد خواهد شد ولی اساسا در آن مقام و منصب قرار ندارند که بتوانند در این رابطه اظهار نظر قطعی کنند.

این افراد بیشتر تحت تاثیر دلال‌های ارز قرار دارند و به نوعی با این صحبت‌ها به یک بازار تشنه، اطلاعاتی می‌دهند که قیمت‌ها جابجا می‌شود.برخی اختلاف نظرهای سیاسی را نیز می‌توان در دل این اظهارات دنبال کرد،متاسفانه در ایران بحث بر سر FATF سیاسی شده و مخالفان و موافقان از هر خبری تلاش می‌کنند دستاویزی برای تبلیغ دیدگاه خود پیدا کنند و همین مسئله کار را پیچیده می‌کند.آنچه که در واقعیت به نفع اقتصاد کشور خواهد بود، پیگیری دیدگاهی است که نخست آزادسازی این منابع را با جدیت دنبال کند و سپس با انتقال آنها به داخل کشور، بدون ورود عرصه‌های دلالی، آن را صرف تجهیز کارخانه‌ها و افزایش تولید کند؛ در غیر این صورت حتی با ورود این ارزها نیز در بلندمدت نفعی به اقتصاد ایران نمی‌رسد.

در مذاکره برای آزادسازی منابع بلوکه شده ایران در کشورهای خارجی باید نوع ارتباط و تعامل با آن کشور را به شکل دقیق ارزیابی کرد،کشوری مانند کره جنوبی نه همسایه ماست و نه تعاملات اقتصادی گسترده‌ای با ایران دارد؛ یعنی چه ما دیگر از آن کالا نخریم و چه آنها دیگر از ما نفت نخرند، وضعیت اقتصادی دو کشور تغییر شدیدی پیدا نمی‌کند.

از سوی دیگر کره جنوبی در دل نظام جهانی امروز به شکل کامل جا گرفته و وقتی آمریکا صحبت از تحریم می‌کند، آنها نیز می‌گویند که قطعا این پول آزاد نخواهد شد.در چنین بستری ما نه ابزار تهدیدی برای کره داریم و نه وابستگی متقابل به شکلی است که با نفروختن کالا به آنها مجبورشان کنیم که پول ما را بدهند. کره‌ای‌ها آن قدر در این عرصه ثابت قدم بودند که حتی می‌گفتند که تا زمان باقی بودن تحریم‌ها پول شما را پس نمی‌دهیم و شما باید برای این مدتی که پول شما در کره مانده، به ما کارمزد نگهداری از آن را بدهید.

به این ترتیب شرایط در کره یا سایر کشورهای آسیای شرقی متفاوت است.درباره صحبت‌های مطرح شده که حکایت از آزاد شدن منابع مالی ایران در عراق دارد،باید توضیح داد که بحث در رابطه با عراق بسیار متفاوت است. از سویی این کشور در همسایگی ما قرار دارد و نزدیکی قابل توجهی در حوزه‌های مختلف میان ایران و عراق برقرار است.

از سوی دیگر عراق به برخی محصولات ما نیاز جدی دارد و ما نیز به بازار عراق، به عنوان یک بازار مهم نگاه می‌کنیم. از این رو نحوه تعامل دو طرف در همین بستر تعریف می‌شود. ایران نمی‌خواهد اقدامی کند که بازار عراق را از دست بدهد و عراق نیز می‌داند که در صورت از دست دادن ایران، برای تامین برخی نیازهای اولیه خود با مشکل مواجه می‌شود.با در نظر داشتن این پیش فرض مهم و اینکه دولت الکاظمی در عراق تلاش کرده در کنار تعامل با ایران، با دیگر کشورهای قدرتمند منطقه و جهان نیز روابط حسنه برقرار کند، این امیدواری وجود دارد که گره‌های موجود در مسیر آزادسازی منابع باز شود؛ هر چند باید دقت کرد که حتی در این مسیر نیز اهداف شخصی و سودجویی سیاسی ممکن است بر اصل موضوع سایه بیندازد.