محمدرضا آذین

درآمد نیوز / در دنیایی که رقابت کشورها برای سبقت گرفتن در توسعه اقتصادی، بیش از همیشه نمود پیداکرده است، تحصیل ابزاری چون تولید کالاهای باکیفیت، توسعه صادرات، گسترش مراودات تجاری و بهبود روابط سیاسی بین‌الملل بر هیچ‌کس پوشیده نیست. عواملی که همگی چنان حلقه‌های یک زنجیر، می‌توانند چرخ‌های عرابهٔ رشد اقتصادی را به‌پیش کشانده و حرکتی به‌سوی گسترش رفاه و تعادل و بهبود سطح معیشت را ایجاد کنند.

تجارت بین‌الملل همواره در اقتصاد و مدیریت اهمیت داشته است؛ زیرا جریان کالا و خدمات میان نقاط مختلف می‌تواند سبب بهینه‌شدن تخصیص منابع و در نتیجه افزایش کارایی و بهره‌وری شود. هرچند که تجربه واقعی کشورهای توسعه‌یافته نشان می‌دهد این کشورها با خلق مزیت‌های رقابتی برای خود، در نقاط جذاب‌تر تولید ایستاده و کشورهای درحال‌توسعه را به سمت بخش‌های کمتر جذاب رانده‌اند. اما به‌هرحال همه کشوهای مهم دنیا اهداف جدی در توسعه صادرات خصوصاً صادرات باارزش افزوده بالا دارند.

توسعه صادرات غیر نفتی سالهاست به عنوان یکی از کلیدی ترین راهبردهای پیشرفت اقتصادی کشور مطرح است. اما تاکنون با توجه به عدم انسجام در سیاستهای کلان اقتصادی کشور؛ اتفاق خاصی صورت نگرفته است. البته باید خاطر نشان کرد توسعه سطح صادرات غیرنفتی جز با بهبود روابط سیاسی، رؤیایی است که به‌سختی قابل حصول است. دیدار، مذاکره و تفاهم با عوامل سیاسی و اقتصادی کشورهای مختلف سریع‌ترین راه برای رونق تجارت در کشور است و این مهم را نباید به‌هیچ‌عنوان مورد اغفال قرار داد.

مشترکات دینی، مذهبی، زبانی، فرهنگیٰ،اجتماعی و تعامل با کشورهای همسایه ابزاری مهم در توسعه صادرات کالاها به آن کشورهاست. اکنون با توجه به ترمیم روابط کشورمان با عربستان و امارات متحده عربی با  در نظر داشتن اینکه با عربستان حجم تجارت زیادی نداشته ایم. اما تاثیرگذاری و جایگاه عربستان در سیاستگذاری کشورهای عربی در حوزه سیاست خارجی آنها بسیار زیاد است. به عنوان نمونه می‌توان اشاره داشت از زمانی که روابط عربستان با ایران قطع شد، گرچه به دلیل روابط تاریخی و حضور گسترده ایرانیان در امارات روند تجارت ادامه پیدا کرد ولی متاسفانه شاهد سخت‌گیری‌های امارات برای تجار ایرانی بودیم.

اکنون با توجه به هدف دولت سیزدهم مبنی بر گسترش روابط با ۱۵ کشور همسایهٰ، با توجه به اینکه برخی از کشورهای عربی مثل عربستان و قطر به سمت ایجاد واحدهای صنعتی و کشاورزی حرکت می‌کنند، ایران هم ظرفیتی دارد که بتواند از این شرایط برای سرمایه‌گذاری مشترک استفاده کند. البته رعایت استانداردهای ما کاملا با کشورهای دیگر متفاوت است. بنابراین صادرکنندگان و سرمایه‌گذاران ایرانی باید خود را با آن استاندارد های روز کشور ها هماهنگ کنند. چرا که سرمایه‌گذاران کشورهای بزرگ مانند آمریکا و اروپا علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در این کشورها هستند، و باید شرکت‌های ایرانی توان خود را جهت ارتقا کیفیت افزایش دهند.

وجود منابع غنی و پررونق در کشور ما،  زمینه سرمایه‌گذاری را به‌نحو مطلوب فراهم می‌آورد، عاملی انگیزشی در جهت جذب سرمایه‌های خارجی است. بی‌هیچ تعارف هیچ فعال اقتصادی در جهان نمی‌تواند به‌سادگی از استعدادهای طبیعی و ظرفیت‌های بی‌بدیل کشور ما درزمینهٔ مختلف اقتصادی بگذرد. این‌که ایران کشوری ثروتمند و سرشار از ذخایر انسانی، معدنی، طبیعی است، میل به ورود را در دل هر فعال‌اقتصادی جویای سود قرار داده تا که از این فرصت بهره ببرند.

اکثر کشورهای جهان به این باور رسیده‌اند که ایران، کشور سرزمین  فرصتهای طلایی است و محدود کردن روابط اقتصادی با ایران جز ضرر رساندن چیزی را عاید نخواهد نمود. پس بهتر است روابط تجاری و اقتصادی بین‌الملل خویش را همزمان با توسعه روابط بین الملل بیش‌ازپیش مهم برشمرده و درراه گسترش روزافزون مراودات تجاری با بهره از اهرم‌های سیاسی و تعاملات مناسب قدم برداریم.