رسیدن به یک مدل اقتصادی برای استفاده از شناورهای رو رو مستلزم هماهنگی بین سه حوزه حمل‌ونقل دریایی، ریلی و جاده‌ای است؛ این اتفاق هنوز بعد از سی سال به نتیجه نرسیده است.

رسیدن به یک مدل اقتصادی برای استفاده از شناورهای رو رو مستلزم هماهنگی بین سه حوزه حمل‌ونقل دریایی، ریلی و جاده‌ای است؛ این اتفاق هنوز بعد از سی سال به نتیجه نرسیده است.

به درآمد نیوز؛ رییس کمیسیون حمل‌ونقل اتاق ایران با توجه به مطالعات انجام شده از سوی تعدادی از انجمن‌ها و شرکت‌های کشتیرانی، تاکید کرد: برای فعال شدن خط حمل‌ونقل دریایی به کمک شناورهای رو-رو باید در قدم اول بین سه مدل سیستم لجستیک دریایی، ریلی و جاده‌ای، هماهنگی لازم ایجاد شود.

سیدعلی حسینی، رئیس کمیسیون حمل‌ونقل و لجستیک اتاق ایران با تاکید بر این نکته که ضرورت راه‌اندازی خط رو-رو در سیستم حمل‌ونقل دریایی کشور سی سال است که در دستورکار دولت‌‎های مختلف بوده، تصریح کرد: درباره شناورهای رو- رو پیشنهادهایی را دادیم و کنسرسیومی را به همت برخی از انجمن‌ها و تعدادی از شرکت‌های کشتیرانی که می‌توانستند سرمایه‌گذاری کنند ایجاد و براساس مطالعات انجام شده، گزارش‌هایی را تهیه کردیم هرچند با چند مشکل اساسی در این مسیر مواجه هستیم.

این فعال اقتصادی در گفت‌وگو با پایگاه خبری اتاق ایران تاکید کرد: چون شناور رو-رو از سه مدل حمل‌ونقل تبعیت می‌کند؛ دریایی ریلی و زمینی، باید بین این بخش‌ها هماهنگی لازم وجود داشته باشد. همچنین انجمن‌های فعال در این سه مدل نیز باید هماهنگی لازم را ایجاد کنند. ظرفیت این شناورها با بارگیری کامیون‌ها و واگن‌ها قابل استفاده است و باید مسیر خود را اقتصادی کنند. از طرفی طبق مطالعات انجام شده باید برای شروع ۴ شناور وجود داشته باشد؛ برای مثال خط انزلی به اکتاو یا بندر کوریک را داشته باشیم و این مستلزم سرمایه‌گذاری اولیه‌ است.

عضو هیات نمایندگان اتاق ایران از پیشنهادی به دولت مبنی بر استفاده از سرمایه صندوق توسعه حمل‌ونقل وزارت راه و شهرسازی سخن گفت و ادامه داد: پیشنهاد دیگری هم مطرح است با این مضمون که دولت با سود صفر، تسهیلاتی را ارائه دهد. از طرفی برای ۱۸ ماه اول هم یارانه‌ای را اختصاص دهند.

طبق گفته او اقدام خوبی از سوی سازمان بنادر و سازمان راهداری انجام شد و یک سالی است که با دو شناور اجاره‌ای از بندر اکتاو سفرهایی را به بندر انزلی و آستاراخان داشتیم. البته طبق گزارش‌های موجود، این مسیر به اندازه کافی اقتصادی نیست چون مشکلاتی روی زمان‌های حرکت این شناورها داریم. به هر حال این مسائل باید حل شود چون لزوم ایجاد چنین مسیری بر همه ثابت شده و باید این اتفاق روی دهد و از ظرفیت دریا بیشتر استفاده کنیم.

حسینی با بیان این مطلب که توسعه تجارت بدون بالا بردن سطح مناسبات با همسایگان کشور عملی نیست و باید از طریق ایجاد کریدورهای جدید و موافقت‌نامه‌های دو یا چند جانبه انجام شود، گفت: باید از ظرفیت ایجاد شده در کشورهای همسایه چه در مسیر ترانزیت و چه صادرات بهره ببریم.

در این بین تقویت و نوسازی سیستم لجستیک کشور در هر سه حوزه ریلی، دریایی و زمینی بسیار اهمیت دارد و قدرت کشور را در منطقه بالا می‌برد. او تاکید کرد: با تقویت ناوگان حمل‌ونقل می‌توانیم از امکان ایجاد شده در مذاکرات خود به عنوان نقطه قوت استفاده کنیم. ایران به دلیل شرایط جغرافیایی یکی از اقتصادی‌ترین مناطق برای حمل‌ونقل و ترانزیت محسوب می‌شود. از سویی لازم است با تکیه بر بنادر فعال ایران در جنوب و شمال، سطح همکاری‌ها را بالا ببریم. بنابراین هر نوع تفاهمی با کشورهای منطقه می‌تواند در حوزه تجارت خارجی اثرات مثبتی داشته باشد