به گفته شرکت‌‌کنندگانی که توسط China Dialogue Ocean مصاحبه کردند، ادعای عدم بی‌طرفی مطرح شده توسط ماسلو در آخرین مجمع ISA در ۱ تا ۴ اوت سال جاری مورد بحث قرار نگرفت. با این حال، ما تنها ۹ ماه از استخراج معادن بستر دریا فاصله داریم که به طور بالقوه بر اساس قوانین موجود در جولای ۲۰۲۳ آغاز می‌شود.

این به این دلیل است که در ژوئیه ۲۰۲۱، جمهوری نائورو قانون محرمانه‌ای را ایجاد کرد که می‌تواند ISA را ملزم کند تا ظرف دو سال اجازه بهره‌برداری را بدهد. یکی از آخرین فروم‌های رسمی برای بحث در مورد همه این موارد قبل از مهلت مقرر، آخرین جلسه ISA سال خواهد بود که از ۳۱ اکتبر تا ۱۱ نوامبر برگزار می‌شود.

غنی‌ترین منطقه زیردریایی برای این مواد معدنی، منطقه Clarion-Clipperton است که ۴٫۵ میلیون کیلومتر مربع در اقیانوس آرام، بین مکزیک و هاوایی است. بهره‌برداری از اینجا آغاز می‌شود. نزدیکی آن نه تنها به مکزیک، بلکه برای کل قاره نگران‌کننده است.

ما نظرات چندین کارشناس آمریکای لاتین را جویا شده‌ایم. همه آنها موافقند که شواهد علمی بسیار کمی در مورد آنچه که ما در بستر دریا داریم (و در انتظار از دست دادن) وجود دارد و اینکه ISA در مورد آغاز استخراج معادن سهل‌انگیز است.

یکی از دلایل اصلی که به نفع استخراج معادن در اعماق دریا ارائه می‌شود، نیاز به مواد معدنی برای تسریع انتقال حیاتی به انرژی‌های تجدیدپذیر است. با این حال، مصاحبه شوندگان خاطرنشان می‌کنند که اگر استخراج معدن به خوبی تنظیم نشود، به میراث بشریت و آینده کره زمین آسیب می‌رساند.

مکزیک: ما بسیار نگران هستیم

در سال ۲۰۱۶، امتیازی برای پروژه معدن دان دیگو در مکزیک، واقع در باخا کالیفرنیا، اعطا شد. هدف این پروژه استخراج ۳۵۰ میلیون تن فسفات از بستر دریا طی ۵۰ سال بود، اما هیچ مطالعه اثرات زیست محیطی یا مشاوره قبلی با مردم محلی نداشت. Violeta Nuñez Rodríguez، استاد و محقق در دانشگاه خودمختار متروپولیتن مکزیک، که در مورد معدن دریا مطالعه و منتشر کرده است، توضیح م‌ دهد که در مواجهه با “مخالفت شدید تعاونی‌های ماهیگیری، بخش‌های دانشگاهی و سازمان‌های مدنی”، این پروژه لغو شد.

«بعد از اتفاقی که با دون دیگو افتاد، ما در مورد تأثیراتی که می‌تواند در آغاز استخراج از بستر دریا ایجاد شود، به ‌ویژه در منطقه Clarion-Clipperton، که بسیار نزدیک به سواحل ما است، بسیار نگران هستیم. در صورت هر گونه تأثیر، مکزیک اولین کشوری خواهد بود که تحت تأثیر قرار می‌گیرد در حالیکه هیچ بحث عمیقی در مورد این موضوع در مکزیک وجود نداشته است.»

ایگناسیو مارچ میفسوت، مدیر ارزیابی و پیگیری کمیسیون ملی مناطق حفاظت شده طبیعی مکزیک، در یک گردهمایی در مکزیکو سیتی در اوایل اکتبر گفت که استخراج معادن در منطقه کلاریون-کلیپرتون بر کل اقیانوس آرام مکزیک و همچنین آمریکای مرکزی اثرهای مخربی خواهد گذاشت، اما برای درک اینکه دقیقاً چگونه نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. مارس میفسوت می‌گوید که لازم است “اکوسیستم‌ها، فرآیندهای اقیانوس شناسی فیزیکی و شیمیایی” قبل، در طول و بعد از هر گونه فعالیت معدنی نظارت شود. ما می‌دانیم که استخراج اینجاست و متأسفانه مجبور شدیم آن را در فاصله ۳۰ کیلومتری داشته باشیم.»

نونیز اضافه می‌کند که به نظر می‌رسدISA  خطری را که بهره‌برداری و تغییر اکوسیستم‌های مختلف می‌تواند داشته باشد، نمی‌بیند. اگر ما در حال حاضر یک مشکل وحشیانه از نظر تغییرات آب و هوایی داشته باشیم، نمی‌خواهم تصور کنم وقتی شروع به بهره‌برداری از بستر دریا کنیم، چگونه خواهد بود. شروع فعالیت بدون مطالعات صحیح و مقررات مشخص، شرایط بسیار پیچیده‌ای است. مثل همیشه، آسیب‌پذیرترین افراد [مردم و سایر گونه‌های حیوانی] بیشترین آسیب را خواهند دید.

شیلی: ISA پایش را از گلیمش درازتر کرده است

دیگو لیلو گوفرری، وکیل برنامه اکوسیستم‌های AIDA و بخشی از تیم سازمان‌های غیردولتی حاضر در مجمع آگوست ISA، به China Dialogue Ocean گفت: «مشکل اصلی استخراج معادن دریا این است که آنها بدون دانش علمی شروع به کار را تسریع می‌کنند.»

لیلو گوفری می‌گوید این ایده که ذخایر معدنی در اعماق دریا برای کمک به ساخت فناوری که جهان را به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر انتقال می‌دهد مورد نیاز است، مورد توافق جامعه بین‌المللی نیست.

«کاوش در منطقه [کلاریون-کلیپرتون] به معنای آشفتگی‌هایی است که ما هیچ ایده‌ای درباره آن نداریم. گونه‌هایی که شاید برای علم ناشناخته باشند، می‌توانند به طور جدی تحت تأثیر قرار گیرند.» او می‌افزاید که در زمان‌های اخیر پیشرفت زیادی در تحقیقات اعماق دریا حاصل نشده است.

چه کسی آب‌های بین‌المللی را کنترل خواهد کرد، چه کسی تنظیم خواهد کرد، مزایایی که ظاهراً متعلق به همه بشریت است چگونه تقسیم می‌شود؟ هیچ قانون مشخصی وجود ندارد. ISA قبل از اینکه استخراج معدن در اعماق دریا را ترویج کند، به یک دیدگاه حقوقی مدرن نیاز دارد که با چالش‌های محیطی سازگار باشد و به محافظت از سیاره کمک کند. لیلو گوفری ادامه می‌دهد: احساسی که ما داریم این است که ISA به جای اتخاذ تصمیمات محکم تر، پاهایش را از گلیمش درازتر کرده است و باید قبل از ژوئیه سال آینده اقدام شود.

کاستاریکا: «فقدان دانش»

سفیر کاستاریکا در جامائیکا و نماینده در مجامع ISA، جینا گیلن، یکی از فعال‌ترین افراد در این جلسات است. او به China Dialogue Ocean گفت: «این موضوعی است که به تمام بشریت مربوط می‌شود، اما تنها ۴۰ کشور در این نشست‌ها شرکت می‌کنند. به نظر من بی‌تفاوتی نیست من فکر می‌کنم این بیشتر کمبود دانش است. برای مدت طولانی، اینجا در جامائیکا همه چیز بدون اینکه حرفی زده شود می‌گذرد و مشارکت چندانی از سوی کشورها وجود نداشته است.»

او معتقد است تا زمانی که فرآیند تصمیم‌گیری روشن نباشد، «هیچ تصمیمی نباید گرفته شود». او می‌گوید تکمیل پیش‌نویس مقررات تا ژوئیه ۲۰۲۳ امکان‌پذیر نیست و می‌افزاید که باید منتظر بمانیم تا شواهد علمی کافی قبل از اقدام به استخراج داشته باشیم. ما باید بدانیم که سرنوشت سیاره زمین را به خطر می‌اندازیم.

در حالی که کارشناسانی مانند ساندور ماسلو معتقدند ISA به طرفداری از معدنکاری به جای حفاظت از محیط زیست می‌پردازد، گیلن در ارزیابی خود محتاط‌تر است: «دبیرخانه باید بی‌طرف باشد. نقشش همین است. باید به اهمیت حفاظت موثر از محیط زیست دریایی توجه داشت.» اما ماسلو می‌گوید: «ISA باید بیشتر روی شفافیت کار کند. فرآیندهای آنها شفاف نیست، رویه‌های شفاف و یکسانی ندارند. آنها باید در این زمینه پیشرفت کنند.»

وضعیت دیگری که گیلن را نگران می کند این است که طبق دستور کار ISA برای نشست جاری ۳۱ اکتبر تا ۱۱ نوامبر، «تنها دو ساعت از آخرین روز به بحث در مورد استخراج معادن در اعماق دریا و آغاز فعالیت‌ها اختصاص داده شده است. این موضوع با اهمیتی که دارد این روزها به یک موضوع پیش پا افتاده تبدیل شده است.»

پرو: نیاز به مشاوره بیشتر

دانیل کاسرس، نماینده ائتلاف اقیانوس پایدار در آمریکای لاتین گفت: “من در جلسه اواسط سال ISA بودم، به نمایندگی از جوانان، و احساس این است که ISA قصد دارد در نهایت مقررات معدنکاری در اعماق دریا را تصویب کند.” وی افزود: برای اتخاذ این تصمیمات باید یک مشورت جهانی از جوانان وجود داشته باشد.

علاوه بر این خواسته‌ها، زیست‌شناس دریایی – که بخشی از کمپین جمع‌آوری امضا علیه استخراج معادن دریایی است – معتقد است که با توجه به جمعیت‌های انسانی که به دریا وابسته هستند، باید یک تحلیل اکولوژیکی و اقتصادی از آسیب‌هایی که می‌تواند ایجاد شود نیز وجود داشته باشد.

خوان کارلوس ریورو، زیست‌شناس و مدیر علمی سازمان غیردولتی Oceana Pro، می‌افزاید که «طبیعت و شواهد به ما نشان می‌دهد که حوادث همیشه اتفاق می‌افتند. به همین دلیل است که نیاز به کنترل منظم در مناطق بهره برداری وجود دارد. آن پایین، جایی که هیچ کس نمی‌تواند ببیند، آنها می‌توانند هر کاری انجام دهند.”

در اواخر دهه ۱۹۸۰، دو دانشمند آلمانی در منطقه غنی از منگنز در ۴۰۰۰ کیلومتری سواحل پرو، استخراج معادن را آزمایش کردند. آنها حدود ۲۰ کیلومتر مربع را چنگ انداختند و باعث ایجاد یک توده رسوبی شد که حیواناتی از جمله اسفنج‌ها، مرجان‌های نرم و شقایق‌های دریایی را از بین برد. بیست و پنج سال بعد، زمانی که آخرین ارزیابی انجام شد، این حیوانات به سختی بهبود یافته بودند.

ریورو بر این باور است که استخراج معادن در مقطعی آغاز خواهد شد. او می‌گوید: «ما باید واقعاً برای آن آماده باشیم، نه مانند آنچه در حال حاضر هستیم. ما باید روشن باشیم که در چنین اکوسیستم‌های شکننده، کوچک‌ترین تغییر می‌تواند اثر آبشاری غیرقابل محاسبه داشته باشد.»