محمد زاهدی اصل استاد مددکاری اجتماعی

جدیدترین آمار مبتلایان و فوتی‌های کووید ۱۹ به‌روشنی نشان می دهد پیش بینی‌های ناشی از ضعف مدیریت و کم‌توجهی به نظرات دلسوزانه کارشناسان ذیربط‌، با نهایت تاسف و تاثر‌، درست بوده و شاهد بی‌تفاوتی مردم و جدی نگرفتن بحرانی هستیم که تاکنون بسیاری از خانواده‌ها را عزادار کرده است و این وضعیت، هر انسان عاقلی را با سوالی در خصوص چرایی آن مواجه می‌سازد. آن‌هم در شرایطی که همین مردم فهیم‌، در مناسبت ۱۳ فروردین و روز طبیعت با رفتار تحسین برانگیز خود نشان دادند که می‌توان با همدلی و مشارکت‌، در چرخه شیوع ویروس کرونا اثرگذار بود. هرچند خستگی مردم بر اثر طولانی شدن شرایط اضطراری، یک عامل تلقی می‌شود ولی عوامل مهمتر از آن نیز در وضعیت فعلی دخیل است که شایدبتوان عدم اعتماد مردم به دولت به مفهوم کلان آن را یکی ازمهمترین عوامل تلقی کرد‌. اینکه سیاست‌های اقتصادی و یارانه‌ها و کمک‌های معیشتی وعده داده شده از سوی دولت به‌درستی عملیاتی نشد، اینکه با دعواها و موضع‌گیری‌های جناحی و سیاسی برخی از مسئولان (که آخرین آن‌، جدال نسبت به دادن آدرس غلط بود) یاس توأم با بی‌تفاوتی در میان مردم گسترش پیدا کرد، اینکه در سایه ضعف مدیریت و عدم نظارت کارآمد، کاسبان کرونا به کاسبان تحریم افزوده شدند و در نتیجه روزبه‌روز عرصه زندگی به مردم فرودست تنگ‌تر شد و… مواردی از این دست، نتیجه‌ای به غیر از آنچه شاهد هستیم را در پی نخواهد داشت. اینجانب بر حسب وظیفه حرفه‌ای خود، در نامه‌ها و یادداشت‌های مربوط به بحران کرونا، عاجزانه درخواست کردم که تصمیم‌سازان و مدیران ارشد کشور بحران کرونا، مصیبت‌ها و خسارت‌های ناشی از آن را جدی بگیرند، با مردم صادق باشند و دعواهای جناحی و سیاسی را در این شرایط بحرانی کنار بگذارند. قبل از اعلام عمومی تصمیمات و مواضع حاکمیتی به اتفاق نظر برسند و با تدابیر اقتصادی سنجیده تورم و گرانی را کنترل کنند و حمایت هدفمند را با بهره‌گیری از منابع موجود نصیب دهک‌های پایین جامعه سازند، که اگر به این قبیل پیشنهادات دلسوزانه، که نظر بسیاری از صاحبان اندیشه نیز بود، توجه می‌شد چرخه گسترش ویروس منحوس تا پایان ماه مبارک رمضان شکسته می‌شد و این چنین شاهد بر خسارت‌های سنگین جانی و اقتصادی نبودیم‌. در شرایط بحرانی جامعه «زمان» و استفاده بهینه از آن اهمیت فوق‌العاده دارد هر نوع کم توجهی در این خصوص‌، ضایعه سنگین را پدید می‌آورد که بعضاً قابل جبران نیست، اینکه ما در پایان هفته سوم آبان ماه‌، به تصمیم درست ایجاد محدودیت شدید برسیم ولی اجرای آن را به آغاز ماه بعد موکول کنیم چه توجیهی دارد؟ و مسئولیت فوتی‌ها و خسارت این ایام به عهده کیست‌؟ مثل این است که به ویروس کرونا دستور دهیم که یک هفته فعالیت خود را کاهش دهد تا ما بتوانیم تصمیم خود را عملیاتی کنیم! در شرایط جامعه از لحظه‌ها باید استفاده حداکثری و هوشمندانه کرد به خصوص اینکه در این شرایط، حیات و بقای انسان‌ها مطرح است و لذا راه برون رفت از این وضعیت، همدلی مسئولان ارشد با همدیگر و سپس با مردم فهیم کشورمان است که آن هم در قالب تصمیمات منطقی و اقدامات جهادی مبتنی بر آن نمود پیدا می‌کند. متخصصان مرتبط با ویروس کرونا، زمستان سیاهی را برای مردم جهان پیش‌بینی می‌کنند که تنها با عقلانیت و خرد جمعی می توان از آن عبور کرد‌. قبل از اینکه شرایط فعلی به یک فاجعه انسانی مبدل شود با صداقت و مسئولیت‌پذیری‌، اعتماد از دست رفته را در حد امکان جبران کرد، از بخش‌های محروم و ضعیف جامعه برای مدت محدود حمایت در حد کفایت کرد و مناطق فوق قرمز را در حالت قرنطینه قرار داد. دغدغه «نان» را از مردم رفع کرد تا حافظ جان خود و دیگران باشند و مضاف بر آن بحران معیشت ناشی از تورم را جدی گرفت و با اقدامات مناسب‌، فشار اقتصادی و استرس ناشی از آن را از دوش دهک‌های پایین جامعه بر داشت .